Austin Texas, Sivrisinek Saz

Yazar: Pencuse

Qatar’dan gelen ortayı öyle bir hareketle taça gönderdi ki, Austin sonrası ne hissedeceğimizi bilemedik. Bahisler yine şaşırmadı ve Marquez kazandı. Ama asıl hikaye daha yarış başlamadan yazılandı.

Rossi’nin M1’ine her binişinden önce sağ ayaklıktan tutarak çömelmesini bilirsiniz. Piste çıkmadan önce mutlaka ayağa kalkıp tulumunun ağını düzelttiğini de… Bu ve benzeri bir çok ritüelin elbette yarışçılar için ciddi bir anlamı var. Diğer bir düzine adamla son sürat viraja yaklaşıp, en ufak hatayla cana kast edecek durumlar içine girmek öyle hemen alışıverilecek olaylar değil. Herşeyin yolunda olduğunu, bunun başedilebilir bir tehlike olduğunu sürekli hatırlamak gerekiyor. Tüm o rutinler işte bu işe yarıyor. Aynı sıralı şeyleri yaparak aklı kündeye getirmek ve tüm dikkati toplayarak konsantre olabilmek işi. Bu seviyedeki bir mücadele için konsantrasyon, dikkati sürekli yoğunlaştırmak ancak farkında olarak eğitilerek edinilebilecek bir beceri.

Jorge Lorenzo diğer bir çok özelliğinin yanında attığı metronomik turlarla anılır. Bunu yapmak için güçlü ve dirayetli bir konsantrasyon, çok açık bir dimağ, fevkalade sakin bir ruh hali, çelik gibi bir irade ve kimbilir başka ne şartlar gerekir. Öyleki tüm bunları kullanarak iki tane şampiyonluk kaldırmış, kariyerinin doruklarındaki Valentino Rossi ile kıyasıya mücadele etmiştir. Geçen sezonun sonlarında, ardında kalanların sürüşlerini bozup, birbirine kırdırmak için en önde temposunu düşürerek konsantrasyonunu ne kadar esnetebileceğini ve bunu nasıl ustalıkla kullanabildiğini de hatırlarız. İlk sezonunda hemen her yarış yüksekten uçarak kazalar yaptığı halde en sonunda hayati tehlike oluşturabilecek bir hasardan sonra motora saygı duymayı öğrenecek kadar da benmerkezlidir.

Geçen sene ayağının tozuyla ortalığı kasıp kavuran, yeni kral Marquez’in elinden tacını almasıyla bu sezona büyük bir hırs ile hazırlanan Lorenzo, Qatar’ın ilk turunda alışılmadık şekilde düşerek şampiyonaya 25 puan geriden başlamak zorunda kalmıştı. Artık sevimli bir çaylak yerine dişli bir rakip, esaslı bir tehdit haline dönüşen Marquez’e dersini vermek zamanı gelmişti. Lorenzo tüm enerjisi ile Austin’e geldi. Antreman turlarında, geçen senenin hamurundan lastik getiren Bridgestone’u sebep göstererek hep lastiklerden şikayet etti. Ciddi bir varlık gösteremedi. Olsundu, yarış her zaman başkaydı.

Hep yaptığı sıralı rutinlerini yaparak aklını yoğunlaştırdı. Gride dizildiklerinde yere oturup Red Hot Chilli Peppers dinledi. Yarışa başlamak üzere bir tur atıp sıralandıklarında ise, normal koşullarda olmayan bir değişiklik oldu. Vizörü çok sinek toplamıştı. “Tear-Off” denilen şeffaf tabakayı söküp atarak zaman mekan ekseninde bir kaymaya sebep oldu. Ne olduysa da ondan sonra oldu.

Kurallarda açıkça belirtildiği gibi, ışıklar yarış başlamadan 2 ya da 5 saniye önce yanar ve tüm ışıklar söndüğünde motorlar hareket edebilir. Ancak Lorenzo ışıklar yanar yanmaz debriyajı bıraktı. Hareketsiz diğer motorların ve dersini vermek üzere heyecanlandığı Marquez’in yanından şimşek gibi geçerken duruma ayılmıştı ancak artık çok geçti. Yapılması gereken mümkün olan en kısa zamanda turu tamamlayıp cezayı çekmekti. Öyle de oldu. Lorenzo ilk virajı dönmek için yattığında, grid henüz hareket etmişti. Lorenzo pitten geçme cezası ardından sonuncu olarak yeniden yarışa katıldı. O halde tüm yarışı dönmek çok çileli olsa gerek; onunculuğa kadar gelebildi.

Austin, takvimdeki en geç ve modern pistlerden olsa da, bir çok yarışçı için sevilen bir pist değil. Başlangıç çizgisinden sonra görünmeyen ilk viraja, yukarı doğru bir tırmanış var. Keskin sol ve geniş açılarla bir sağa bir sola hızla ve sürekli yön değiştirdikten sonra ardı ardına aynı yöne virajlar var. En uzun düzlüğe çıkmadan önce birinci vitesle dönülen keskin bir viraj düzlüğün sonunda yine birinci vitesle dönülen bir başka keskin viraja bağlanıyor. Motoru yüksek hızda stabilite için ayarlarsanız, hızlı yön değiştirmelerde şaşıyor… Hızlı yön değiştirmesi için ayarlarsanız, bu defa frende dağılıyor. Ayarlar dertli. Öte yandan bir çok yerde birinci vitese kadar yavaşlayıp, birinci vitesten hızlanmak gerektiği için, Yamaha’dan çok Honda’lara uygun bir pist.

Tüm bu olumsuzluklarla mücadele edecek Yamaha için Lorenzo faciasından sonra, Valentino Rossi savaştı. Ön tekerinin bitivermesi nedeniyle bu mücadelesi çok uzun sürmedi. Gedikli Pedrosa, çaylak Şampiyon takım arkadaşından kopmasa da öyle çok zorlayamadı. Lastiklerini koruyabilenler yarışın sonlarında atak yaptılar ve Andrea Dovizioso 2012 yılından beri ilk defa Ducati’i kürsüye taşıdı.

Seyri, anaakım izleyiciyi uyutacak kadar tekdüze olsa da, Austin enteresan olaylarıyla hatıraların arasında yerini aldı. Bunların hiç birisi, Marquez’in her geçen gün rakipleri için daha can sıkıcı bir hale dönüştüğü gerçeğini gizlemiyor şüphesiz.