Havanın serinlemesiyle birlikte yaprakların renk değiştirdiği bu dönemde bazı motorlar sarmalanır ve garajda kıs uykusuna bırakılır.
Ancak bazı arkadaşlar böyle uğraşmak istemez, sezon bitti diye motorunu satar ve seneye yaza girerken yeni motor almayı planlar. Bu tip motor tutkunları sadece kuru ve ılık havalarda ve sıcak yaz mevsiminde yol yapmaktan keyif alır. Hem motorun yağmurdan ıslanmasını istemez hem sadece güzel havadaki yolculuğun keyifini yaşamak ister. Bu durum aslında motor tipineçok bağlıdır. Race kullandığım zamanlarda ben de sadece kuru ve ılık günlerde sürüş yapmak isterdim. 1000 cc lik idi ve kim ne derse desin, onu sürdüğün zaman hız yapıyorsun. O güç ve o ses yaptırıyor. Hız ve yarış için yaratılmış bir makina zaten. Ancak bu tarz bir motor gezgin bir ruha sahip bir sürücüye uygun değil, o nedenle onu çok kısa bir süre kullandım. Sadece güzel havalarda kullanmak gerekiyor.
Yazın her şey çok kolay ve rahat. Bir kask, hafif bir yaz montu ve eldivenleri takıp zahmetsizce yola çıkabiliyoruz. Çok terlesek de sorun olmaz. Yaz gezilerimde her mola yerinde en az 3 çeşit içecek söylerim. Komiklik olsun diye değil, gerçekten farklı içeceklere ihtiyaç duyduğum için. Özellikle mineral eksikliği yüzünden soda içme isteği oluyor. Tek dert bunu garsona sorunsuz aktarmak. Üç içecek söyleyince garson etrafa bakıyor, çünkü o üç içeceği içecek 3 kişi yoktur. Kafasındaki soru işaretini kaldırmak için siparişi verirken hemen “hepsi benim için” diyorum ki servis hızlı olsun. Yaz günlerin birçok avantajlar vardır; günler uzun, görüş mesafesi uzak ve başka motorcularla karşılaşma imkanları da çoktur. Bir sohbet yada sadece bir korna sesi ile selam vermek bile yolcuğuluğun içinde yer alır. Yazın cıvıl cıvıl kuş sürüleri görürüz ve yol kenarında açan papatyalar, gelincikler vardır. Bazen bir bulut geçer güneşin önüne, hava kararır, hatta yağmur başlar, ıslansak da sonra tekrar açan güneş bizi kurutup ısıtıverir. Hiç üşümeden kolayca geçer bu mevsim.
Ancak bazı motorcular vardır, hava şartları ne olursa olsun motorundan vazgeçemezler. Onlar için motor sezonu asla kapanmaz. Ben de onlardanım. Motoru garaja terk edemeyiz. Soğuk, sisli ve puslu havalarda da sürüş yapmaktan keyif alırım. Çamurlanmayı, ıslanmayı dert etmem hatta üşümeyi de göze alırım. Zor şartları severim. Motorculukta her yerde konfor aramam, her zaman rahat değildir, zorluklar da olmalı. İyi günlerin kıymeti daha da artar. Zor bir yolculuğun sonunda zafer duygusu ve sevinç yaşarım.
Bence her mevsimin kendine has özellikleri ve keyifi vardır. Soğuk sonbahar ve kış günlerinde sürüşü keyifli hale getirmek kışlık kıyafetlere çok bağlıdır. Hele motorda ısıtmalı elcik varsa tadına doyum olmaz. Soğuk ve yağışlı havaya karşı kendimizi ne kadar iyi korursak sürüş o kadar keyifli olur. Bazen tüm önlemlere rağmen üşümekten kaçamayız. Bir akşam eve doğru giderken hava sadece 7 dereceydi. Sağanak yağış tüm yollara hükmediyordu ve erkenden karanlık çökmüştü. Kışlık eldivenlerim ve içindeki termal içlik sırılsıklam oldu. Soğuk havada ellerimdeki his iyice azaldı, hatta yanmaya başladı. Daha çabuk eve varmak için hızlansam hava derecesi daha da düşeceği için hız da yapmadım, yavaş gitsem yol bitmiyordu. Bir köprü altında durdum, ellerimi ovuşturdum, nefesimle ısıttım. Bu kısa mola can kurtarıcım oldu. Ocak ayında başka bir yolculuğumda ellerim yine donmuştu ve bir dinlenme tesisinde duran elektrikli ısıtıcının tam önüne dikildim, ellerimi ısıttım. Kaskımı bile çıkartmadım, acelem vardı, ellerimi ısıtıp hemen yoluma devam edecektim. Bir süre sonra insanlar dik dik bakmaya başladı. Yine mi dedim kendi kendime. Garip bir koku da vardı.
Yola çıkma zamanı gelmişti. Eve vardığımda neden bana garip baktıklarını anladım. Meğer ısıtıcının önünde dururken kaskımı yakmışım. Meğer kafamdan dumanlar çıkıyormuş, uzaylı gibi. İnsanların garip garip bakması ondanmış ve o tuhaf koku da benden geliyormuş. Az daha soğuk bir kış gününde yanıp kül olacaktım. Kim bilir nasıl bir görüntüm vardı. Aklıma geldikçe çok gülüyorum. İyiki motor sezonunu kapatmıyorum.