Kaskın altındaki motorcu herkes gibi sadece bir insan, fakat kask takılınca, yüz saç pek görünmeyince ve eldivenler, korumalar da takılınca sanki normal bir insan değilmiş gibi algılanabiliyoruz.
İnsanların çekindiği ve hatta korktuklarını da gördüm. Aslında bu sadece bir motor sporudur, birçoğumuzun yaşam tarzıdır ve hakkımızda fazla bir şey bilinmediğinde tepkiler daha sert olabiliyor.
Motorculuğun bir spor aktivitesi olduğunun altını çizmek gerek ama önyargılar nedeniyle toplumumuzda birbirinden çok farklı bakış açıları var.
Gözlemlediğim kadarıyla trafikte en çok kadın araba sürücüleri çekiniyor ve korktukları için bazen hemen camları açık ise hemen kapatılır ve bize bakılmaz ters yöne bakılır, benim de kadın olduğumun farkında bile varmadan.Onlar da kendince haklı, zaman kötü ve tedbir amaçlıdır diye düşünerek anlayışlı olmaya çalışsam da motorculara karşı hissedilen bu korku beni üzüyor.
Neden ürkütücüyüz? Taktığımız korumalıklar ve kask nedeniyle saldırgan mı görünüyoruz? Bir terminatör edasıyla motor üzerine binip yolları darman duman mı ediyoruz? Bazı motor sürücüleri ne yazık ki uygunsuz hareketleriyle bunu kanıtlamış oluyor. Bir gün Boğaz kenarında Kandilli’de bir çay bahçesinde oturuyordum, birkaç motorcu yanaştı park etti ve hepsi korumalı kıyafetliydi. Bilinçli motorcu budur dedim içimden. Ne yazık ki giydikleri kıyafetler yüzünden birileri yüksek sesle onlarla dalga geçti. Motorcular duymamış gibi bir masaya oturdu, olgunlukları için bravo. Görmemezlikten gelmek en güzel cevaptır bence, anlayana. Birçok insan motorculuğun gerekliliklerini bilmediğini de göz önünde bulundurmak lazım.
Çok sevdiğim bir komşumu görüntüm nedeniyle hep korkutmuşum ve bunu öğrendiğimde çok üzüldüm. Apartmana 2 sene önce taşındığında birileri ona bu binada bir motorcunun oturduğunu söylemiş, fakat onun ben olduğumu bilmiyordu. Kask kafamdayken görmüş beni, giyinik halimle beni tanıyamamış ve her gördüğünde ne kadar ürkütücü görünüyorum diye hep korkmuş ve camı kapatıp içeriye kaçmış. Motorum siyah hatta kıyafetlerim de siyah, deri eldivenler, siyah botlar, pantolon, korumalar ve büyük bir motor ona çok ürkütücü gelmiş.
Apartmanda karşılaşırız hep ve konu hiç açılmadığı için ben de hiç bahsetmedim, nereden bilebilirdim ki.Çok iyiyizdir, hastalandığımda bana yemek de getirmişti, iyi komşu candır, can. Çok sever beni sağ olsun Teyzeciğim.
Bir gün yoldan döndüğümde ve apartmanın önüne park ettiğimde merakını yenememiş ve içeriye kaçmadan beni izlemeye devam etmiş. Kaskımı çıkarttığım o an, işte o an onun yüz ifadesini görmeyi çok isterdim. İlk söylediği söz “ Aaaa… olamaz, bu bir kadın” olmuş. İlk şok sahneleriymiş o anlar ve sadece arkamdan görmüş beni. Döndüğümde ve yüzümü gördüğünde işte en büyük şoku o zaman yaşamış : “ Aaaa… Bu… Bu bizim Pervin… Bu bizden… O bizim aile kızımız. ” gibi sözler demiş, şaşkınlığı atamamış hemen üzerinden. Belki bir yıldır korkup içeri kaçtığı motorcunun komşu kızı çıkınca şok olması normal tabii ki.
Bana olayı anlatırken “Kadın bir motorcu hiç düşünmemiştim ki ve hele o tarz büyük ve ağır bir motoru kullanan kişinin bir kadın olabileceği aklımın köşesinden bile geçmedi” dedi.“ Bana bunları anlattığında ne diyeceğimi bilemedim. Şaşırma sırası bana gelmişti. Olaya netlik geldiği için hem sevindim hem de üzüldüm, ürküttüğüm için. Motorum benim gözümde aslında hiç ürkütücü değil hatta çok zarif ve sesi bile narin ve kibar.
Dış görünüşümüzden dolayı bazı insanlar bizi farklı algılayabilir ve istemediğimiz tepkiler de verebilir. Buna sebep olabilecek nedenleri dikkate alırsak, anlayışlı olursak daha olumlu tepkiler alabileceğimize inanıyorum. Anlayış birçok husumetin anahtarıdır.