Motosiklet İle İzmir’den Avustralya’ya

Gezgin Koral Kaplan, İzmir’den Avustralya’ya olan motosiklet serüvenini bizler ile paylaştı

Mayıs 2015 başlarında seyahatine çıkan ve Haziran 2016  ortalarında seyahatini sonlandıran Kaplan’ı
İzmir’de yakalamışken, 13 ülke 401 gün ve 56.760 kilometre süren seyahati
hakkında konuşalım istedik. Tecrübelerini, gezdiği, gördüğü çeşitli kültürleri,
yaşadıklarını, en güzel ve en zor anlarını kahvelerimiz eşliğinde birebir
dinleme ve sizlerle paylaşma şansı bulduk. “Mirror of Planet” yani “Gezegenin
Aynası” gezisini, Koral Kaplan’ın kendisinden dinleyelim.

Motoron: İlk olarak,
sizi bu seyahate iten düşüncenin ne olduğunu sormak istiyoruz.

Koral Kaplan: Bu
yolculuğa çıkmadan önce özel bir şirkette Finans Müdürü olarak çalışmaktaydım.
Yıllardır içimde olan hayalin ve isteğin, işten ayrılmamla realiteye döndüğünü
gönül rahatlığı ile söyleyebilirim. Mart ve Nisan gibi iki aylık süre
içerisinde tüm hazırlıkları tamamlayarak Mayıs 2015’in başında yolculuğuma
başladım. Seyahatim bittiğinde ise kariyerim ve hayatımın geri kalanında ne
yapacağım konusunda endişelerim olması gerekirken, bu 13 ay yaşanmışlığı 400
günü dolu dolu cebime koyduğum için inanılmaz keyfim yerinde. Bu seyahat,
hayatımda verdiğim en doğru ve güzel kararlardan biri diye düşünüyorum.

2013
senesinde ehliyetini alıp 2014 senesinde motor kullanmaya başlayan Kaplan,
kafasında soru işaretleri ile yolculuğa çıkmasına rağmen çok isabetli bir karar
verdiğine inanıyor.

M.: İlk planladığınız rota neydi ve rotada değişiklik yaptınız
mı?

K.K.: İlk rotam; İran, Pakistan, Hindistan ve Nepal idi. Nepal’den sonra
tekrar Hindistan’a dönmeyi planlıyordum. Ondan sonra motorumu bırakıp sırt
çantam ile dolaşacaktım. Bir de finans adamı olduğum için Nepal’e kadar gayet
düzenli bir excel tablosunda ‘Nerede, ne kadar harcanır?’ şeklinde bir seyahat
bütçesi hazırlamıştım. Nepal’e kadar olan kısımda yaklaşık 22.000 km yapmıştım.
Buraya kadar çok planlı giden seyahatim, sonrasında tamamen spontane olarak
ilerledi. Nepal’den sonra rotam; Myanmar, Tayland, Kamboçya, Laos, Malezya,
Singapur, Endonezya, Filipinler ve Avustralya olarak devam etti.

İlk planladığı
rotasının Nepal’e kadar uzandığından bahseden Koral Kaplan, sonrasında “Hep bir
sonraki ülkeyi de görmeliyim, devam etmek istiyorum” şeklinde ilerlediği için
bu rotayı Avustralya’ya kadar uzatmış. Gezgin Kaplan, geri dönmenin güzel bir
duygu olduğuna değinirken, bu dönüşün sadece istediği için gerçekleştiğini,
herhangi bir ihtiyaç ya da zorunluluktan kaynaklanmadığını da sözlerine
eklemeyi ihmal etmiyor. Özellikle eskimişliği atıp yenilenmek, durup dinlenmek
ve seyahat notlarını derleyip toparlayarak yazılı hale getirmek amacıyla
dönmeye karar vermiş.

M.: Gümrük evrakları, sınır hazırlıkları, motorun
transferi gibi konuları nasıl hallettiğinizi okuyucularımızla paylaşır mısınız?

K.K.: Böyle bir yolculukta, seyahatimin en sevmediğim yanı olan kağıt işi de
vardı. Fakat yine de işin içine girince, bunun çok korkulacak ve zorlanacak bir
yük olmadığını gördüm. “Sizin girişiniz için vize ya da başka evrak gerekiyor
mu? Motorun girmesi için neler gerekiyor?” gibi bilgiler ile gidilecek ülkenin
mutlaka önden okunması gerekli. Rotamda hemen hemen her ülke, triptik yani
motorun gümrüklerden geçiş karnesini istiyordu. Örneğin Myanmar en sorunlu
ülkeydi, sadece triptik yetmeyip Myanmar’dan özel izin almanız ve rehber
ayarlamanız gerekiyordu. 9 günde Myanmar’daki bütün yolları rehber ile birlikte
geçtik. Bir de özellikle belirtmek istiyorum; Myanmar, Vietnam ya da Çin gibi
ülkeler, gitmeden önce mutlaka kontrol edilmesi gerekiyor. Web sitemde bu
konularla ilgili tüm bilgileri yazıya dökeceğim.

Gezgin Kaplan, Malezya’dan
Singapur’a girmek için ne gerektiği konusunda ön araştırma yaparken,
Singapur’un karne istemeyip sigorta istediğini, otobanlarda geçmek için ve park
yerlerinde otomatik okutulan bir elektronik alet gerektiğini öğrenmiş. Sadece
tüm bunların 300 Singapur Doları (650 TL) tutmasından dolayı bu hazırlıkları
yapmamış ve bir risk alarak sınırda şansını denemek istemiş. Koral Kaplan’ın
tamamen şans eseri diye tanımladığı şekilde, sınırda karnesine bile bakılmamış
ve sadece pasaportuna damga vurularak rahat bir şekilde geçebilmiş.

M.: Birçok
kültürün içinde hangi ülke ya da kültür sizin için unutulmazdı?

K.K.: Açıkçası
bu soruya net bir cevabım yok, çünkü gezdiğim her yerden ayrı bir tat, ayrı bir
keyif aldım. Her ülkenin kendine özgü farklı özellikleri var. Mesela motor
harici normal bir tatil için Filipinler; denizi, kumu, plajı ve doğal
güzellikleri ile adeta cennet gibi bir yer. Kaotik bir yer diyorsan Hindistan,
zor bir yer diyorsan Pakistan, biraz şaşırıp farklı bir kültür yaşamak için
İran. Bu cevap, aslında tamamen “Ne arıyorsun?” sorusunda saklı. Otel
bulamayınca yerli halkın evinde ya da üzerinde kendi dillerinde otel yazan ya
da hiçbir şey yazmayan otellerde kalmak zorunda kalabiliyorsunuz. İşte bence bu
da işin rengi, heyecanı ve macerası…

M.: Biraz da Yamaha Tenere 660
motosikletinizden bahsedelim, beraber neler yaşadınız? Motorun bakımını nasıl
hallettiniz?

K.K.: Endişe verici zorlu hava ve yol koşullarında tek güvenceniz
motorunuz ve bu sebeple yol arkadaşınızla aranızda ister istemez duygusal bir
bağ oluşuyor. Çöl, buzul, kum, çamur, nehir demeden aklınıza gelen her türlü
yol ve hava koşulunda beraberce büyük maceralar yaşadık. Yağmur Ormanları’nda,
Kamboçya ormanlarının içerisinde ve Himalayalar’da unutamayacağım sürüşler
yaptım. Şaşırtıcı bir şekilde, gittiğim ülkelerde Yamaha servisleri, Tenere
660’a bakıp “Is this Yamaha?” (Bu Yamaha mı?) diye soruyorlardı, düşünün!
Avustralya ve Singapur haricinde, büyük cc motor neredeyse hiç yok diyebilirim.
Örneğin, binlerce motosikletin olduğu Hindistan’da, 21 inç ön lastiğimi
bulamadım. Sonunda Türkiye’den bir arkadaşım kargo ile lastiğimi gönderdi ve
neredeyse lastik parası kadar kargo parası ödemek zorunda kaldım.

Maceracı
gezgin, elektrik aksamının basit olması, yağ ve hava filtresinin değişimlerinin
kolaylığı, tek silindirli bir motor olması gibi nedenlerle Tenere 660’ı
seyahati için seçmiş ve bakımlarını hep kendisi yapmış. Ayrıca 22 litrelik benzin
deposu ile 4000 devri geçmediği sürece Kaplan, rahatça 500 km yol alabilmiş.
Özellikle motorun bu ekonomikliği Kaplan’ın seçim nedenlerinin en başında
gelmiş.

Koral Kaplan, hayatı boyunca unutamayacakları bir macera yaşamak
isteyen motor kullanan tüm dostlara, Himalayalar’da sürüş yapmanın inanılmaz
bir tecrübe olacağını ve torunlara anlatılabilecek bir hikaye olduğunu
söylüyor. İlle de Türkiye’den motorla gidilmesine gerek olmadığını, orada uygun
fiyatlara motor kiralayıp eşsiz maceranın tadını çıkarmalarını tembihliyor.
İzlediğim 5.000 metrelerdeki sürüş videosu ise tam anlamıyla nefes kesiciydi.

M.: Bu kadar kilometre ve kültür arasında yaşadığınız en garip olay ne idi?

K.K.: Dolu dolu geçen yolculuğumda birbirinden enteresan pek çok olay yaşadım.
Nepal’deyken yolu uzatmaya karar verdiğimde Myanmar’a geçmek için özel izin ve
rehber gerektiğinden bahsetmiştim. Katmandu’da Myanmar Elçiliği’nden vizemi
aldıktan sonra geçiş için araştırma yapıyordum. 10 günlük geçiş için, bir
ülkede harcayabileceğiniz paranın dört katı diyebileceğim 4.000 dolar gibi
oldukça astronomik fiyatlardan bahsediliyordu. Bu sırada sosyal medya aracılığı
ile arkadaş olduğum biri, beni bazı mesaj gruplarına ekledi. Birçok gezginin
dahil olduğu gruplar aracılığı ile Myanmar’ı geçecek olan Wales’den iki
Britanyalı ile tanıştım ve beraber geçmeye karar verdik. Böylece geçiş
masraflarını makul bir fiyata çekerek üçe bölmüş olduk. Buna vesile olan kişi
ile karşılaştığımda ise şok geçirmiştim, çünkü karşımdaki 12-13 yaşlarında bir
çocuktu. Kendisi, Nepal’den geçen sürücüleri sosyal medya üzerinden bulup
onlarla temas kurarak yardımcı oluyormuş. Adı Genious (İngilizce “Dahi”) olan
bu çocuk sayesinde Myanmar geçişimi organize etmiş oldum.

Koral Kaplan, İran’da
Tahran Meydanı’nda trafik polisinden park cezası yemeyi beklerken polisin
daveti üzerine, akşamı misafir olarak polis ve ailesinin evinde geçirmenin
şaşkınlığını da başka bir hikaye olarak bizlerle paylaşıyor.

M.: Bu yolculuk
sizde neleri değiştirdi?

K.K.: Artık çok uzun vadede plan yapmayı bıraktım.
Geleceğe yönelik endişelerle ve kaygılarla kafamı meşgul etmekten vazgeçtim.
Artık sadece şu anı yaşamanın tadını çıkarıyorum.

M.: Çılgın seyahatiniz sona
erdi, bu çılgınlığı yapmak isteyen okuyucularımıza söylemek istedikleriniz var
mı?

K.K.: Sadece bir hayatımız var, hayattaki önceliklerimizi tekrar gözden
geçirerek yaşamalıyız. Yapmak istediklerimizi fırsatımız ve zamanımız varken
gerçekleştirmeliyiz. Ben bu yolculuktaki 13 ayımı kendime hediye ettiğim bir
yıl olarak adlandırıyorum ve bunu gerçekleştirdiğim için çok mutluyum. Ayrıca
motorla bu çılgınlığı yapmak isteyen dostlara seve seve yardımcı olurum. Zaten
bu amaçla web sitemi derleyip toparlamayı planlıyorum. Son olarak seyahatimde
beni yalnız bırakmayıp takip eden tüm dostlara teşekkür ediyorum.?